Time has no value

Ps: vanaf nu na onze bezoeken aan de sugarcane in Pokhara met live muziek is ons favoriete nummer: have you ever seen the rain - Creedance Clearwater Rivival. Zet deze dan ook lekker aan als je begint aan het verslag ;). 

6 april
Vroeg uit de veren voor een lange zit in de auto waarbij er weer veel te zien is, ondanks dat ik regelmatig weg dommel! Wat dat betreft heeft tijd wel waarde voor het vertrek iedere dag. Maar dit veranderd vaak gedurende de dag als we ergens stoppen om te eten! Een snelle lunch zit hier niet in! Meestal zit je ruim een uur te wachten op het eten en dan blijkt er ondanks het herhalen van de bestelling er altijd fouten tussen te zitten! Ze maken zich hier niet zo druk. Zo ook deze ochtend bij het ontbijt toen wij fried eggs bestelde! Je verwacht een mooi spiegeleitje maar in plaats daarvan krijgen we gekookte eieren die daarna even gebakken zijn in de pan! Heerlijke soms die Aziatische logica! 
Halverwege de auto rit zijn we getuige van een typische Nepalese uitvaart, een verbranding aan de oever van een rivier. Gedurende de hele rondreis deelt de moeder van Helena tennisballen en tassen met kleding uit aan de Nepalezen op het platteland, dit zorgt voor bijzondere taferelen! Nog meer bijzondere taferelen zijn de toilet bezoekjes! We maken er altijd grappen over of het toilet uitstekend, goed of oké was! Maar met uitstekend bedoelen we de hangtoiletten die onwijs smerig zijn zonder stromend water om je handen te wassen, goed is met stromend water en een "oké" toilet is een normaal toilet zoals wij in Europa hebben! Dan is er nog een 4e categorie, the open toilet! Tja, stiekem is in de natuur plassen veel comfortabeler dan een hangtoilet die zo afgesloten is dat je bijna van je stokje gaat van de lucht die er hangt! We rijden nog steeds rond in het laagland en het is dan ook erg warm, tropisch warm! Onderweg stoppen we voor een pauze en ik zie toe hoe er twee kleine geitjes in de mini bagageruimte van een bus worden opgesloten. Het is afschuwelijk om je voor te stellen hoe het gehobbel, de hitte en de donkere ruimte voor de dieren zullen zijn. Saktie onze gids verteld dan ook dat veel van de dieren die zo vervoerd worden de reis niet overleven. 
Omdat we veel in de auto zitten onderstaan er vanzelf ook typische dingen die vaak worden gezegd of gedaan. Zo halen we regelmatige heerlijke mandarijnen voor onderweg en worden er grapjes gemaakt dat ik geen pittig eten meer mag omdat ik dan ga overgeven. Na een lange reis komen we laat in de avond aan op onze bestemming in Ilam bij een homestay, slapen bij de mensen thuis dus! Het is een sherpa familie en het voelt dan ook even alsof we terug zijn in het klooster. We krijgen heerlijke dhal bat, maar krijg toch even de rillingen als ik een hap neem uit m'n curry met kip en ik een van de organen zit weg te knagen. Dhal bat met alles van het kipje dus! We krijgen ook eigengemaakte wijn uit de bergen, tongba (ofzoiets)! Het zit in een aluminium beker van ruim 0,75 liter met een aluminium rietje. Het eigenaardige drankje schuiven we alle al snel opzij. Ik lig al heerlijk in m'n slaapzak als de kamerindeling veranderd wordt. Saktie en Ludker grijpen mijn slaapzak en sleuren mij zo naar het volgende bed, wat een service! 

7 april
De omgeving is prachtig en de familie heel vriendelijk, maar toch zien we er allemaal een beetje tegen op om nog een nacht te blijven, want dit is pas echt primitief leven na alle guesthouses en na alle steden is het wennen om weer terug te zijn in de middle of nowhere. Na het ontbijt wandelen we naar een theefabriek en zien we prachtige velden waar vrouwen de thee aan het plukken zijn. Als we terug lopen informeert onze gids bij de lokale politie naar de stakingen. Sinds vandaag zijn er stakingen door het hele land en deze kunnen wel 3 a 4 dagen duren. Het probleem is dat alles dat meer dan 2 wielen heeft niet wordt toegestaan op de weg. Met een beetje mazzel heel soms laat in de avond. Omdat we toch met een reisschema zitten besluiten we dan ook de tweede nacht in de homestay te skippen. Onze gids heeft kunnen regelen met de politie dat we onder hun escorte mogen rijden. Het voelt alsof we een koninklijk gezelschap zijn en het rijdt lekker door zo zonder verkeer. Helaas bij het volgende district komen er wat problemen, maar de politie is zo omgekocht! Bij het volgende district moeten we lang wachten en sluiten er een aantal auto's aan bij de karavaan! We vertellen de politie dat we zo snel mogelijk naar Kathmandu willen omdat we onze vlucht moeten halen, jaja;)! Met behulp van de blonde haren van Helena en de overtuigingskracht van onze gids, slikt de politie het als zoete koek. Vanaf nu kunnen we doorrijden en staat er bij ieder nieuw district een politiejeep te wachten met een man of 10 aan boord om de karavaan te escorteren. 

8 april
We hebben onderweg ergens geslapen en de stakingen zijn wonderbaarlijk voorbij! We rijden naar Panauti, een mooie oude stad, waar we even genieten van een echt cultureel masker feest! Helaas is de bevolking nogal onder invloed van drank en spreken ons regelmatig aan op een manier dat we snel besluiten te lunchen. Onder gemopper van de Duitsers wordt het reisschema omgegooid en gaan we naar Patan! Ik ben hier erg blij mee omdat ik dit ook op m'n lijst had staan en mij bleef een discussie bespaard omdat het in het Duits was! Ideaal dus! Aangekomen in Patan kijken we onze ogen uit door de mooie tempels en de prachtige straatjes. 

9 april
We spenderen de ochtend nog in Patan, waarna we doorrijden naar Bhaktapur. Bhaktapur is nog mooier dan Patan en we dwalen dan ook lang rond in de straten en genieten van de gezinnen die hun was aan het doen zijn of een praatje maken met de buurman. We horen al snel dat er morgen een festival start!

10 april
We wandelen de ochtend nog rond en zien langzaamaan een hoop politieagenten arriveren. Het hoofdplein wordt steeds drukker en de speciale kar waar het om draait staat al klaar. Als we langs een klein tempeltje/ offerplaats komen zien we dan ook dat de mensen zich er om heen snellen. Op dat moment wordt er een kip geofferd en het bloed wordt gebruikt door de omstanders om de bekende rode stip aan te brengen op hun voorhoofd. Helena en ik besluiten op tijd op een van de tempels te gaan zitten zodat we goed uitzicht hebben over het plein. Het plein stroomt al snel vol evenals de tempel. Na uren wachten gaat het spektakel dan ook echt beginnen en vanuit de mensen menigte komt een gevoel los zoals bij een wk wedstrijd als er een masker naar de wagen wordt gedragen. Iedereen roept, fluit en staat vol spanning te wachten. Aan twee kanten van de kar zit een enorm touw. Bhaktapur bestaat uit 2 delen en de mannen hiervan beginnen aan een touwtrek wedstrijd tegen elkaar onder aanmoediging van alle mensen! Jaren geleden zijn er tijdens dit evenement mensen overleden doordat ze bezweken in de mensenmassa. Ik kan mij dit volledig voorstellen als ik zie hoe de mensenmassa onder ons kolkt als de zee! Het is een lange wedstrijd en we horen dan ook dat dit soms doorgaat tot vroeg in de ochtend. Ik vermaak met een meisje dat naast mij zit die ik mijn pen en papier geef die ze onder geen beding wilt houden ondanks dat ik aangeef dat het een cadeau is. We besluiten na een aantal uren terug te gaan naar het guesthouse om te gaan eten. Het is een hele klus om door de massa te komen die vooral uit mannen bestaat die het reuze interessant vinden twee van die jonge Europese meiden. 'S avonds zien we overal politie letterlijk rondhangen, wat een drukke baan...

11 april
Vanuit bhaktapur rijden we naar Kakani, een uitzichtpunt om de langtang bergtoppen te zien, helaas is het mistig! Deze streek staat bekend om zijn aardbeien en we drinken onderweg zelfs een raksi met aardbeien smaak! Tijdens de lunch bestellen we de huisspecialiteit: vis! Het is heerlijk, maar het vergt wat geduld om een hele vis te ontleden! We rijden naar Kathmandu en overnachten in een mega luxe hotel! Ik besluit hier maar twee nachten te blijven want het is een behoorlijke hap uit m'n budget. In het hotel vinden we een krant met een grote foto van het bisket festival! Als we heel goed kijken zien Helena en ik onszelf zitten op de tempel! We worden uitgenodigd om bij Ngima en Mingme te komen eten (de rondreis is geregeld door zijn bedrijfje)! Ze hebben een dochter van 4 Tsiring! Een draak, maar stiekem ook heel schattig! Ze nodigen mij uit om de laatste 1,5 week van mijn reis bij hun te verblijven. Voor Ngima een goede nieuwe connectie in Nederland en aangezien hij zelf weer vertrekt voor een rondreis, gelijk gezelschap voor zijn vrouw Mingme (van 22 jaar :o ). Tijdens mijn verblijf kan ik haar helpen met Engels. 

12 april
Shoppen in thamel, de toeristische souveniers wijk van Kathmandu waar er heerlijk afgedingt kan worden. Vanuit daar lopen we door naar Durbar square en komen onderweg ook de straten tegen waar de kathmanduers hun inkopen doen! Wat we zien is fantastisch en kleurrijk, maar de keerzijde is dat het heel druk is en stoffig! Er is zelfs hier in kathmandu een luxe winkelstraat met winkels als Nike waar dezelfde prijzen als in Europa worden gehanteerd. In de avond brengen we onze jurken naar een naaister om deze in te korten. Tja de lengte van de jurken is misschien voor een aziaat lang, maar bij ons hangt deze op een vreemde hoogte halverwege de kuiten. De laatste nacht voor mij in dit luxe hotel en ik besluit dan ook lekker ongegeneerd midden in de nacht in bad te gaan liggen! Wat een luxe na weken met koude en warme douches.

13 april
Vandaag vertrekken louisa en Ingeborg en het is een afscheid met een traantje! Ik vertrek daarna met een te overvolle backpack naar het gezin waar momenteel een nichtje en neefje ook verblijven. De rede kom ik 's avonds achter, want hun vader heeft een operatie gehad aan zijn neus en we gaan dan ook op bezoek in het ziekenhuis. Een hele ervaring om dit mee te maken! Het is namelijk bezoekuur met eten meegebracht door een van de familieleden. De laatste anderhalve week in nepal had ik in eerste gedachten anders willen indelen met een trekking, maar helaas speelde mijn blessure al een beetje op tijdens het wandelen rond het klooster. Daarbij toen ik eenmaal in Kathmandu was na de rondreis was ik toe aan een weekje relaxen voordat ik weer terug kom in het voortrazende leven in Nederland.   

14 april
Het is een bijzondere dag vandaag! Happy new year 2072! Mijn dag begint goed met diarree! Het is een typisch kwaaltje dat ik dus altijd in Kathmandu heb. Het zal misschien komen door het stof dat vol zit met m'n grote vriendjes de bacteriën. De dhal bat om 09.45 als lunch komt dan ook niet heel gelegen. Met moeite krijg ik een paar happen rijst weg. Na de "lunch" heb ik afgesproken om met Helena te gaan winkelen in een winkelcentrum waar het een groot feest is met een bandje omdat het nieuwjaar is. We hebben alle ruimte in de winkels omdat iedereen voor de muziek komt, maar loop als een zombie rond. Helaas bestaan de Aziatische kleren vooral veel uit glitters en alles is 1 maat, jaja! Aangezien wij hier als lang en groot worden beschouwd is het dan ook lastig om jets te vinden. Het is best apart om zelfs merken als h&m tussen andere kledingstukken te zien hangen en ze dan nog zeggen: one size, fits all als er duidelijk een kledinglabel in zit met maat 38.

15 april
Mijn lichamelijke kwaal breekt toch een beetje op en besluit vandaag thuis te blijven en moet zelfs overgeven. Hierdoor verlang ik wel naar huis! 
Het is bijzonder om het Nepalese gezinsleven van dichtbij te mogen meemaken! Het is in een guesthouse tussen de toeristen misschien makkelijker en gezelliger omdat je elkaars cultuur kent. Maar dit is pas echt naar Nepal gaan! Wakker worden omdat je gastvrouw aan het bidden is in je slaapkamer omdat dat normaal de gebedsruimte is, tussen 10.00 en 11.00 lunchen, melkthee drinken, een huilende Tsiring niet begrijpen omdat er een taalbarriere is, zien dat een vierjarig kind hier nog borstvoeding krijgt, bollywood filmpjes zien op YouTube,  familie die blijven eten en slapen (zelfs bij mij op de kamer), koude douche en het allermooiste hun fascinatie voor de vengaboys! Ja je leest het goed, de Nederlandse popact die populair was in de jaren 90! 

16 april
De laatste dag met Helena en ik vertrek dan ook al op tijd naar het luxe hotel. Helaas heb ik vandaag een vreemde jonge taxichauffeur die regelmatig avances bij mij probeert te maken door aparte vragen te stellen. Als ik hem na 15 min duidelijk maak dat ik geen Nepalees vriendje wil, is hij nog niet overtuigd. Helena en ik gaan weer voor een manicure en pedicure behandeling! Het duurt even voor we iets vinden, maar het meisje is heel lief en ondertussen trekken we veel bekijks bij de andere klanten die onze taal zo leuk vinden....tja Engels is dan ook wel heeeeeel bijzonder.. Hierna lekker chillen en met z'n 3e eten. Helena verteld mij dat zijzelf, haar vader en haar zus ook last hebben gehad van buikproblemen. Na het eten neemt de vader van Helena  vluchtig afscheid want hij wil liever geen getuigen zijn van onze dramatische afscheid ;)! Het afscheid van Helena valt zwaar omdat we een hechte vriendschap hebben opgebouwd afgelopen 7 weken! In de taxi vloeien de tranen nog even verder als ik haar ansichtkaart lees die ze mij heeft gegeven. Het is een dubbele dag vandaag want ondanks dat ik afscheid heb moeten nemen wacht ik de hele dag al gespannen op nieuws vanuit Nederland. Mijn beste vriendin staat op het punt te bevallen! 

17 april
Toen ik al in dromenland was is de baby geboren :D! Ondanks dat ik nog geniet van Kathmandu zou ik nu ook heel graag naar huis gaan om haar te bewonderen. Vandaag besluit ik weer thuis te blijven want ik ben nog steeds niet topfit. Een ander nichtje van 2 komt op bezoek en haar moeder (de zus van Mingme). De meisjes dansen door de kamer op bollywood muziek en de vengaboys! Ondertussen ben ik begonnen aan mijn foto's te selecteren omdat dit er thuis vaak niet meer van komt. 

18 april
Vandaag neem ik de zussen en de twee meisjes mee naar monkey temple. Gezellig samen gepropt in de taxi komen we aan bij de temple. Het is erg mooi weer en erg druk! De tempels zijn weer prachtig en al snel zien we apen! Er wordt gewaarschuwd dat je geen eten in je handen moet hebben want de apen vallen je aan om het te pakken te krijgen. Helaas had ik niet in de gaten dat de dop van mijn waterfles uit mijn tas stak! Voor ik het wist hing er een aap aan mij die mijn tas probeerde af te pakken, aardige familie heb ik toch! Alle omstanders stonden geschrokken toe te kijken terwijl uiteindelijk de aap de strijd op gaf! Ik weet niet of het kwam omdat ik een lelijk gezicht trok of omdat hij ontdekte dat het maar om water ging. 
Het was heerlijk om er even uit te zijn na alle dagen om en rond huis te hebben gehangen. 

19 april
De eerste schooldag weer voor Tsiring. Ik ga met de zussen mee naar een stoffenwinkel. Volgende week zondag hebben ze een trouwerij en de vrouwen dragen dan een traditionele jurk: een bakhu! Ik zit heerlijk toe te kijken hoe de ene prachtige stof na de andere volgt. Uiteindelijk is er een keuze gemaakt en wordt de maat opgemeten. Over een aantal dagen is de bakhu klaar en ik kijk er al naar uit om het resultaat te zien. Ondertussen heb ik mijn fotoboek klaar, maar net uploaden mislukt doordat de WiFi er uit ligt. Het is en blijft Nepal waar elektriciteit, water en WiFi hun eigen leven er op na houden.

20 april
Vandaag loop ik naar een cafeetje hier op 20 min afstand waar ik hoop mijn fotoboek te kunnen uploaden. Ben heerlijk aan het lezen met een stuk appeltaart naast mij als ik iedere keer uit het systeem wordt gegooid! Thuis lukt het gelukkig wel en ben blij weer terug te zijn want ik heb weer last van buikproblemen. Als het zo doorgaat dan hebben jullie een nieuw reservaat aan exotische diertjes, collega's ;)! 

21 april
Helaas zit ik weer aan huis gekluisterd, al geniet ik in de ochtend van het zonnetje. Morgen wil ik fit zijn voor een dagje winkelen in thamel! Nog een paar nachtjes slapen en ik ga naar huis! Stiekem ga ik het hier heel erg missen, maat ben ook blij om weer terug te zijn in m'n oude vertrouwde omgeving.