Eten wat de pot schaft

Allereerst bedankt voor alle leuke reacties en lieve berichten!

Vroeger was ik een drama in het eten van groente en at ik liever de aardappelen en vlees! In het klooster eten ze geen vlees en is het veelal hetzelfde. Ik ben nu al een lijstje aan het opstellen met dingen die ik wil eten als ik terug kom in Nederland. En ja, er staat zelfs een witte boterham met pindakaas bij. 
Ik probeer iedere ochtend rond 08.00 te ontbijten voor een beetje een structuur. Gelukkig is tot nu toe het ontbijt wisselend. Zoals ik al zei hebben we veel vrije tijd waardoor ik nogal lui wordt en uitkijk naar de les van 10.00. De kinderen zijn in de ochtend nog geconcentreerd en het is fantastisch te zien dat ze vaak al rond half 10 klaar staan met hun schriftjes en pen. Als ze het lokaal binnenkomen begroeten ze je met goodmorning en namaste. Ze gaan zitten en wachten geduldig af tot de les begint met een glimlach op hun gezicht! Heerlijk! Een uur lijkt kort, maar het voelt lang aan en is stiekem best zwaar. Dit komt vooral door de taal barrière en er zitten er bij die te jong zijn en alleen maar willen spelen. Gelukkig springen de wat oudere bij als de allerkleinste mijn vraag niet begrijpen. Helena en ik proberen de lessen wel iets wat voor te bereiden aangezien we anders niets te doen hebben. Als de zon schijnt proberen we er gebruik van te maken en ploffen neer met een boek of een spelletje uno. Na de les van 10.00 is het weer tijd om te eten. Het middag eten bestaat IEDERE dag uit dhal bat (witte rijst, linzensoep en aardappelen met iets groens er tussen). Het is op het begin lekker, maar na een paar dagen komt het wel een beetje je neus uit.... Na een paar relax uren is het tijd voor een uur les waar de kinderen niet te stuiten zijn, hun concentratie is nergens meer te vinden. En ja, na de les is het weer tijd om te eten! Dit is altijd gebakken aardappelen met wat kerrie. Deze maaltijd kan ik tot nu toe waarderen, al weet ik niet voor hoe lang. Het voelt best ondankbaar dat ik dit type aangezien ze zo goed voor ons zorgen, maar ik ben nou eenmaal iemand die eten heel belangrijk vindt. Na de aardappelen is het vaak bij het vuur in de keuken lezen en wordt ik altijd voorzien van zoete melkthee. De zoute skip ik liever. Ik hoop dat mijn blaren snel genezen zodat ik ook wat kan rondlopen in deze prachtige omgeving. Helena en haar vader lopen regelmatig een rondje, maar dit is meer omdat ze hier gestopt zijn met roken. Maar na de aardappels om 15.00 is het een lange zit tot 19.00 voor het avondeten die gelukkig iedere avond anders is. Na het eten vervelen we ons zo vaak dat we vroeg naar bed gaan om te lezen. Het is best gek om zoveel vrije tijd te hebben. In Nederland kom je soms te kort. Daarom verveel ik mij misschien ook soms. Uiteindelijk zal ik er vast wel aan wennen. Heb mega veel tijd om te denken, maar denk voornamelijk aan eten, haha! Morgen is het zaterdag! Onze dag vrij!

7 maart
Onze vrije dag waar we heel erg naar uitkeken. Klinkt gek na mijn verhaal hierboven dat de lessen ons op de been houden, maar vandaag gaan we naar Junbesi. Het dorp beneden (20min heen, 1 uur terug). Het voelt als een klein schoolreisje! Na het ontbijt zitten Helena en ik nog even in de zon waarna we bij de kinderen gaan kijken die boven aan het voetballen zijn tussen de koeien?!?  Van een of andere tank of opslag is een tafeltennistafel gemaakt en er is zelfs een basketbalnet. Op zaterdag mogen ze dus spelen. Na ons middageten (dhal bat) gaan we op weg naar junbesi voor jawel: Franse frieten, al zien ze er meer uit als oma's dikke frieten... Helena, haar vader en ik hebben hier zo naar uitgekeken! Na de frietjes opzoek naar frisdrank en Snickers. Mijn Fanta had een vreemde kleur en smaakte meer naar ranja, hun cola was even dubieus ondanks dat we het allemaal kochten in een goed uitziend flesje. De Snickers smaakte heerlijk en we kochten gelijk wat koekjes voor in het klooster. Na een lange wandeling terug (ik moest sandalen aan vanwege de blaren en dat is nogal lastig als je als een berggeit moet klimmen) was het tijd voor koffie met koekjes! Uiteindelijk heb ik mijn zak drop tevoorschijn getoverd en Helena en haar vader walgde er van. De paar monniken die in de keuken bezig waren aten het op zonder een gezicht te trekken. Maar het is hier ongepast raar te reageren op een cadeau, dus of ze het echt lekker vonden is de vraag! Tijdens het avondeten verteld een van de leraren dat bijna alle monniken er zijn en het semester gaat beginnen. Onze eerste les van de 5 per dag start om 08.00..... Het is gedaan met het uitslapen!
8 maart 
Daar zit je dan om 07.00 in de keuken... De monniken die keukendienst hebben schieten in de stress want ja, ik ben een uur te vroeg! Na een lekker ontbijt dat bestaat uit een soort deeg met appel er in is het tijd om aan de slag te gaan! Tot aan de lunch hebben we drie klassen. In de ochtend is het lekker warm buiten. Dus vanaf half 12 tot 2 uur hebben we even tijd voor onszelf. Tja, ik moet nu echt gaan wassen! Het is nogal wat om je ondergoed te wassen terwijl je het tegelijkertijd moet verbergen voor de monniken. De andere kleren kan ik buiten hangen al is het nogal risicovol met alle wind. Daarbij is de zon snel weg na 14.00 en wordt het koud. Dus mijn natte kleren hangen nu in mijn kamer. Ze zullen er niet beter op gaan ruiken als ze te lang nat zijn! Ja, ik mis een centrifuge en zal nooit meer klagen om de was thuis te doen. 

9 maart
Vandaag was een vreemde dag. Er waren momenten bij dat ik enorme heimwee had. Om dit gevoel weg te krijgen ben ik wat gaan rondlopen in de buurt van het klooster. Er is een berg die ongeveer 7km hoog is met sneeuw die mij blijft fascineren. Als ik om mij heen kijk wordt het heimwee gevoel even erger, waarna het weer wegtrekt. Het uitzicht zorgt er voor dat je weer helder kan denken. De rede dat ik heimwee heb is vooral omdat ik weet dat ik nog heel lang van huis zal zijn. 

10 maart
Na de lessen zijn Helena en ik een stuk gaan lopen ver van het klooster af zodat we konden zonnen in ons hemdje en met de broekspijpen omhoog! Aangezien we anders terugkomen met een gebruind gezicht en handen. 

11 maart 
Ondanks de routine die hier aanwezig is, is iedere dag toch een beetje anders. Vandaag was een top dag! Ik heb al mijn koekjes opgegeten in onze middag pauze bovenop een heuvel liggend in de zon en gefacetimed met een aantal lieve mensen :)! Een fotoshoot gehouden met sunny (een van de honden), en oohja, misschien voelde ik mij ook zo goed omdat ik na 4 dagen mijzelf weer eens heb gedoucht ;)!

12 maart
Vandaag een primeur! Na mijn overheerlijke pannenkoek heb ik voor het eerst tsampa geprobeerd! De monniken eten het iedere ochtend. Het ziet er niet echt lekker uit, maar het doet mij een beetje denken aan Bambix ofzo. Tsampa bestaat uit meel van geroosterde gerst, zoute boterthee en wat suiker. Dit meng je tot een beslagje dat je kunt eten. Morgen vraag ik toch maar weer naar ons oude vertrouwde ontbijt.